هوای خونه

هوای خانه چه دلگیر می شود گاهی                      از این زمانه دلم سیر میشود گاهی

 عقاب تیز پر دشت های  استغنا                            اسیر پنجه تقدیر میشود گاهی                                                      

صدای زمزمه عاشقان ازادی        فغان ناله شب گیر میشود گاه گاهی

نگاه مردم بیگانه در دل غربت        چشم خسته من تیر میشود گاهی

مبر زموی سپیدم گمان به عمر دراز  جوان زحادثه ای پیر میشود گاهی

بگو اگر چه به جایی نمیرسد فریاد کلام حق دم شمشیر میشود گاهی

بگیر دست مرا اشنای درد بگیر   مگو چنین وچنان دیر میشود گاهی

بسوی خود میکشد مرا چه خون و چه خاک  محبت است که زنجیر میشود گاهی

مبر زمیوی سپیدم گمان به عمر دراز   جوان زحادثه ای پیر میشود گاهی

بگو اگر چه به جایی نمیرسد فریاد کلام حق دم شمشیر میشود گاهی

هوای خانه چه دلگیر می شود گاهی از این زمانه دلم سیر میشود گاهی

بسوی خود میکشد مرا چه خون و چه خاک محبت است که زنجیر میشود گاهی