درد دل های خودم

من از تنهایی بیزارم ولی تنهای تنهایم  

بیا برگرد گل نازم بزار لب روی لب هایم  

بیا مرهم بشو ای گل بشین بر روی زخمهایم

از ان روزی که تو رفتی دیگه تنهای تنهایم   

تو این شبها که تو نیستی شده گریه فقط شامم  

بیا برگرد گل نازم بزار لب روی لب هایم  

شبا تا صبح به یاد تو نیاید خواب به چشمهایم  

بیا برگرد گل نازم من از تنهایی بیزارم  

این شعر و به همه اونای که یکی رو از دست دادند که تکیه گاهشون بود تقدیم میکنم 

به امیدی که بازم همدیگر و ببینن